วันนี้ (8/12/64) ตื่นเช้ามาโคตรขี้เกียจ อากาศน่านอนมาก หนาวๆ อุ่นๆ ในผ้าห่มผืนโตเหมือนอยู่ในห้องแอร์ก็ไม่ปาน แต่ทำไงได้ ต้องตื่น 6 โมงเช้า ขอสายหน่อยเหอะหน้าหนาว ฟ้ายังไม่เปิดเลย 6 โมงเช้านี่พอกับตี 5 ฟ้ายังมืด แต่ต้องลุกพาเจ้ามีตังก์ออกไปวิ่งเล่นแล้วก็ทำธุระส่วนตัวให้เสร็จ ก่อนจะทำกับข้าวกินพร้อมกันทั้งหมาทั้งคน ระหว่างนั้นก็ใส่หญ้าแห้งไว้ในกรงกระต่ายให้เจ้าบู้บี้กับปีโป้เผื่อจะหิว ก็รู้อยู่กระต่ายกินทั้งวัน แล้วก็ค่อยปัดกวาดสิ่งสกปรกออกบางส่วนทั้งในกรงนอกกรง ค่อยจัดการแบบละเอียดในวันอาทิตย์ ก็นี่มันวันพุธเอง เสร็จแล้วก็ดึงผ้าเช็ดตัวพาดบ่า หยิบมือถือเข้าไปนั่งดูพร้อมกับปลดทุกข์ไปด้วยในห้องน้ำ อาบน้ำสระผม โหย แย่หน่อยเช่นนั้นแล้วที่บ้านไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นซึ่งก็หมายความว่ามันก็จะหนาวๆ เย็นๆ ต้องวิ่งผ่านน้ำสองสามรอบถึงจะได้อาบจริงๆแบบเดอะแฟลช แต่งตัวเตรียมพร้อมไปทำงาน ไม่ลืมที่จะจุ๊บเหม่งสาวๆ ที่กำลังนั่งเรียนออนไลน์อยู่กับบ้าน เดินไปสตาร์ทรถขับออกมาฝ่าลมหนาวในตอน 8 โมงเช้าพอดี วันนี้แล้วก็ทุกวันก่อนนี้ก็ดีหน่อยที่รถไม่ติด นักเรียนเรียนออนไลน์กัน กว่าจะเปิดเรียนจริงๆ ก็คงเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้า (2565) อีกสองเดือนเอง ถึงตอนนั้นอะไรๆ ก็คงกลับสู่สภาวะปกติ รถติด ควันพิษ แล้วก็ผู้คน แต่ก็ไม่แน่ โอไมครอนกำลังระบาด ปีใหม่นี้งานหยาบอีกแน่นอน ก็นั่งลุ้นกันว่าปีใหม่จะเจอกับอะไรอีกหว่า ยังดีที่ยังมีงานทำมีเงินเดือนกิน แต่จะสู้ได้อีกนานแค่ไหนถ้าหากเจอกับโรคระบาดที่บางคนไม่มีปัญญาจะควบคุมมันได้ งานจำเจน่าเบื่อ […]